6-10 Caye Caulker

Ik loop door de straten van een oud, slecht onderhouden deel van Chetumal, richting haven. Ik zie dat een oud koppel tortillas aan ´t bakken zijn en sta daar dan ook even bij stil, het is 06:30 uur. Ik meen te zien dat je hier ook kunt eten, dus vraag ik of ik een tortilla als ontbijt kan nuttigen. Ze begrijpen me verkeerd, ze praten wat met elkaar en dan geeft de man mij een zojuist vers gebakken tortilla. Toch wel lekker zo vroeg op de ochtend. Ik vraag of ik een foto mag maken. Na wat twijfel maakt de man duidelijk, nee! Ik bedank ze en vervolg mijn weg. Onderweg doe ik nog wat boodschappen om vervolgens bij de haven uit te komen. Daar is het nog te vroeg. Niets te doen. Gelukkig al wel 1 dame aanwezig die me te woord staat. Na de vraag of ik hier de watertaxi kan nemen, zegt ze, ´jawel, maar bij de andere organisatie, die zijn vandaag aan de beurt´. Mooi, maar die zijn pas vanaf 10:00 uur aanwezig. Uiteindelijk zegt ze dan ook nog, vanwege low season, dat de boot misschien niet vaart. Dat is genoeg reden om terug te gaan naar de stad zelf en de busroute richting Belize te nemen. Een taxichauffeur spreekt me aan en na wat onderhandelen rijden we richting de grens. Na zo´n 20 min. staan we voor de douanepost, alwaar ze me vragen voor m´n paspoort en een ´uitrijbewijs´. Ik dien te betalen. Dit had ik gelezen op internet dat het niet nodig is, dus ben ik de tegenaanval gegaan. Zover dat ik het kantoortje in moet komen. De taxichauffeur parkeert z´n auto en ik ga naar binnen. Na korte tijd komt meneer de chef binnen. Na wat praten en nog wat controles laat hij me gaan. Ik ga terug naar de taxi en vervolgen onze weg. De taxichauffeur begint direct meer geld te vragen, daar hij meer tijd heeft moet staan wachten dan normaal gebruikelijk is. Ik denk er niet zo over, want ik had een prijs voor afstand afgesproken. Uiteindelijk na ± 4 km. verlaat ik de taxi met 110 Pesos betalend.
Bij de grens met Belize loopt ´t sneller en kort daarna neem ik een soort van taxi naar Corozal alwaar ik de bus van 09:30 u kan halen, volgens de taxichauffeur. Deze neemt eerst nog wat te eten en beslis ik daar wat water te kopen. We komen om 09:35 u aan in Corozal aan, alwaar de bus dus net vertrokken was. Ik moet nu dus een uur wachten, alvorens ik in een 4 uur durende tocht naar Belize City rijd. Ik zit naast een iets oudere man dan ikzelf. Hij blijkt in toerisme te hebben gezeten en heeft vaak de tour naar Tikal te hebben gedaan. Hij kan me dus van alles vertellen. Als hij de bus verlaat, komt een meisje van 10 jaar naast me zitten. Daar ze in Belize Engels spreken, praat ik met haar Engels. Zij kent geen Spaans. In het Noorden (Corozal) en ´t Zuiden spreken ze beide talen. Onderweg worden we opgehouden door stakende onderwijzers. Uiteindelijk, na 4 uren, komen we aan in Belize City. Daar moet ik nog zo´n 10 minuten wandelen naar de terminal v.d. watertaxi naar Caye Caulker (uitgesproken als: kie koke). Onderweg koop ik, eindelijk, een ´sombrero´ voor € 4,00. Bij de terminal aangekomen, hoor ik dat ze binnen 5 min. vertrekken, dus koop ik snel een heen- en terugticket en ga in de rij staan. Voor de zekerheid vraag ik in het Engels ´Is this to Caye Caulker´. Het antwoord is ´Ja hoor´. Het is een Nederlands meisje dat precies daar voor me staat. Samen wisselen we, op de boot, info uit en op ´t eiland aangekomen zoeken we samen naar hostal. We vinden ´Bellas´. Het kost 10 Belizian Dollars en het is de meest goekopen en daar het, voor mij, maar voor 1 nacht is, blijf ik hangen. Ik krijg een bed direct naast de deur. Daar alles zeer open is, maakt het niet uit waar je slaapt, je hoort alles van elkaar. Er is een groep van 8 Ieren, 3 jongens, 5 meiden en vinden ´t leuk met mij kennis te maken. Ze zijn natuurlijk vrolijk en levendig en dat laten ze mij verder verblijf regelmatig blijken.
Ik zoek een eettentje en nuttig daar een soort lasagnagroetensoep. Heerlijk, met veel kaas. Teruglopend wil ik nog een ijsje kopen. Bij de chino haal ik er een uit de vriezer, loop naar kassa en vraag ´hoveel´. Ze zegt doodleuk ´12 Belizian Dolllar´, ongeveer €5,50. Ik leg ´m snel terug, want dit is natuurlijk echt te gek en loop terug naar Bellas en ga slapen.
Gelukkig heb ik een paar uren kunnen slapen, alvorens ik rond 08:00 uur naar het bureau ga alwaar ik een snorkeltour wil boeken. Daar ´Caveman´ niet gaat, vanwege weinig klandizie, adviseert hij mij naar Anwar te gaan. Ik zit voor ´t bureautje tot ongeveer 08:30 uur. Dan loop en vraag ik wat rond. De eigenaar zal er wel zo aankomen, is het meestgehoorde antwoord. Dan koop ik bij een tentje, zojuist versgemaakt sinaasappelsap. Heerlijk. Ik vraag aan hen of ´t logisch is dat Anwar later opent, waarop de dame antwoord ´Hoezo, het is pas 07:45 u !´. O jee, ik heb vergeten de klok een uur terug te zetten. Ik loop terug naar het bureautje, wil boeken, maar daar er nog niemand is, moet ik over 1 1/2 uur maar terugkomen of er meer boekeing zijn. Zo niet, vaart ook hij niet. Ik ga ondertussen een stuk fietsen met een fiets van Bellas die bijna uit elkaar valt. Na 1 1/2 uur ben ik weer terug bij Anwar en daar zijn gelukkig 2 Amerkanen aangemeld. We vertrekken om 10:30u en direct bij de 1e stop, na wat uitleg, plonzen we met onze snorkelsets het water in. De gids gaat ons voor en brengt ons bij een mooi stukje koraalgebied. Regelmatig duikt hij naar de bodem om iets v.h. koraal of de dieren aan te wijzen, om vervolgens naar boven te komen en uitleg daarover te geven. Echt prachtige exemplaren vis zit er tussen. Daarna vertrekken we naar de 2e plek, hier gaan wij bij wat grotere vissen snorkelen. De gids geeft ze wat te eten vanuit de boot, terwijl wij via de andere zijde naar ze toe zwemmen. Er zijn 10-tallen grote vissen, van wel 80 cm. doorsnede. Ik nader ze tot op zo´n 40 cm. De gids had verteld dat ik ze kon aaien, maar vond ´t beter even te wachten, nadat ze dus al wat verzadigd zouden zijn. Dat lukt uiteindelijk niet. Op de 3e plek hebben we vrij spel, ofwel kunnen we een half uur rondsnorkelen in een redelijk groot gebied. Indrukwekkend en rustgevend voor mij is, dat ik op een afstand van 15 cm. kan komen, van een groep prachtig heldere gele vissen kan komen. Ik snorkel/zwem door heel veel prachtige vissoorten, heel bijzonder alles bij elkaar. Daar de Amerikaanse vrouw een onderwatercamera bij heeft, ben ik nu in het bezit van een paar onderwaterfoto´s van mezelf. Kijk maar of je me kunt herkennen ?!
We doen nog 2 andere stops, waaronder het bekijken van een, door de gids uit het water gehaald, zeepaardje.
Daarna varen we weer terug. Eerst worden de Amerikanen om 13:10 u. afgezet bij het ophaalpunt, daarna ik bij de terminal om weer terug naar Belize City te gaan. Daar neem ik een goed uitgeruste bus, waar ik mijn zojuist gekochte, speciaal Guatemaltekas eten nuttig. Achter me zit een Guatamaltekse jongedame, spreekt goed Engels en wij spreken voluit, vooral ook weer nuttige info. We komen bij de grens Belize met Guatemala aan. Ik moet 40 Belizian Dollars betalen en heb er maar 19. De bus is ondertussen de grens gepasseerd en de jongens voor me kunnen niets betekenen voor mij. Ik moet m´n paspoort achterlaten en zo kan ik met de ´slechte´ buschauffeur 200 pesos omwisselen voor 20 B elizian Dollars. Ik betaal hiermee en dame zegt´´t zijn er maar 39 in totaal. Ik moet er 40 hebben. Gelukkig heb ik nog 1 Belizian Dollar in m´n knip-portomonneeke (sorry Charles, was voor jou bedoelt). Daarna kon ik eindelijk door. Bij de Guatamalteekse beamte kan ik zo door. Dan moet ik nog naar een ander kantoortje, alwaar ik een stempel verkrijg. Dan kunnen we eindelijk verder. In de bus reserveert de jongedame voor mij een kamer in El Remate. Ik ben de enige die daar uitstapt. Er staat al een taxichauffeur te wachten die me naar hostal El Guardenia brengt. Onderweg wordt duidelijk dat de chauffeur me ook aan vervoer en entreekaartjes kan helpen voor de zonsopkomst in Tikal. Ik koop ze bij hem, wat inhoudt dat ik ´s nachts om 03:30 u klaar moet staan. Ik check in en ga heel vroeg slapen.