15-10

15-10. Ik ben alweer vroeg wakker en ga dus mijn verslagen bijwerken, op papier wel te verstaan. Om 08:00u ben ik weer bij en ga ontbijten, yoghurt, gemengd met avena (haver), papaya en een kiwi. Heerlijk. Daarna ga ik naar de GSM´kraam´ en ongelooflijk maar waar, ze hebben mijn memory card bij zich. Even uitproberen en ja, daadwerkelijk. het is mijn memory card en met al mijn gegevens er nog op. Wat is me dat een toestand geweest zeg. Ik ga meteen naar het internetcafé en kopieer de foto's en video naar een USB-stick en typ nog wat verslagen in 'waarbenjij.nu'. Hierna weer terug naar mijn hostal en begin alvast wat spullen in te pakken, want om 12:30u vertrekt mijn Shuttle naar Panajachel, ofwel isla Atitlan. Dan wordt mij vertelt dat het toch echt koud is, maar vooral wordt in Xela, waar de school staat, zelfs tot 0 graden, zeker in de ochtenden en avonden en juist in de maanden die eraan komen, dus ga ik naar de mercado en koop halfhoge booties, wandelschoenen plus een hele wijde 'jas' en een 'blouse' met lange mouwen. Ik koop dit alles nu hier in Antigua, want Xela blijkt nog duurder te zijn. Dan terug naar het hostal. Ik kan natuurlijk dit alles niet in mijn rugzak doen, dus heb ik nu 3 'dingen' te sjouwen en vooral in de gaten te houden. Ik sta om 12:35u gereed en om 12:55u kan ik de shuttle in. Hier komt een jongedame, Betsy, uit Guatemala City naast me zitten en daar zij werkt bij een energieprovider die telefonische ondersteuning biedt voor die maatschappij die in Canada gevestigd is, spreekt zij heel goed Engels. Haar vriend, Luis, zit voorin, naast de chauffeur en doet hetzelfde soort werk. Na ruim 2 1/2 uur komen we in Panajachel aan. Dit is een echte toeristenstad/-dorp. Ondanks dat het laagseizoen is, staan aan beide zijde van de weg toeristenkraampjes met vele gegadigden. De chauffeur vraagt waar ik naar toe moet en daar dit te ver is voor 'm zegt ie me een tuktuk te nemen. Ik maakte hem duidelijk dat ik bij het reserveren de naam v.h. hostal ' El Sol' moest doorgeven, opdat de chauffeur dan wist waar hij naar toe moet. Uiteindelijk en vooral omdat het jonge stel redelijk in de buurt een hotel had, zet ie me netjes voor de deur af. Mooi meegenomen. Het hostal ziet er echt goed uit. Ik blijk de enige voor de Dorm en betaal daarvoor 60Q, is 7,5 Euro p/nacht. Direct 1 nacht erbij geboekt, daar ik anders alleen maar de late namiddag zou hebben om de omgeving te verkennen en natuurlijk daar er niemand op school zal zijn, het is zondag. Na het settelen, fiets ik nog even richting 'centrum' en beslis bij een restaurant met tuin mijn avondeten te nuttigen. Hierna ga ik vroeg slapen. 's Morgens word ik rond 05:00u wakker en om 06:15u ga ik met de fiets naar beneden, naar het meer. Vooral om een helderder, onbewolkter zicht te verkrijgen en ja, dat blijkt. De foto's die ik gisteren laat in de middag heb gemaakt waren zeer wazig, vooral doordat er veel bewolking hangt. Nu is het veel helderder, dus zijn de foto's veel sprekender. Daarna fiets ik terug en ga wandelen naar Santa Catarina, een dorpje op zo'n 4 km. v.h. hostal. Tijdens deze wandeling zie ik nogal wat sportievelingen en daar de weg omhoog loopt, heb ik prachtige vergezichten over het meer. Het laatste stuk gaat weer naar beneden, alwaar ik in het centrum beland. Daar neem ik een gezonde 'jus', sinaasappel en banaan gemengd. Dan loop ik weer terug en ga met de tuktuk naar de vertrekplaatsen v.d. boten die naar de verschillende eilanden varen. Ik neem de boot (lancha) van 12:30u, naar Santiago, vooral omdat er zondags een meer op de lokale zaken gerichte markt is. Dat blijkt ook zo, na een overtocht van zo'n 20 minuten, maar daar het zoveel v.h. zelfde is en echt weer op het toerisme geend, loop ik verder door het dorp. Daar zie ik ' Holandesa' staan, boven een taartenshop. Ik vraag aan de verkoopster hoe ze aan die naam komen, maar daar weet ze helaas geen antwoord op te geven, dus leg ik even uit wat het betekent. Er staan ook 2 tulpen in de 'O' van Holandesa. Ik loop zowat door alle straten v.h. dorp, ook die v.d. achtergebleven buurten, echt griebus. Regelmatig komen de, vooral meiden, over het muurtje vragen om geld. Hier is 't echt weer heel duidelijk. Wij, toeristen, worden niet anders gezien als die rijke buitenlander, afkomst maakt niet uit. Om 14:30u neem ik de boot weer terug. Na wat rondslenteren ben ik om 16:00u weer terug, alwaar ik eerst een warme douche neem om vervolgens alvast voorbereidingen tref voor vertrek, de volgende ochtend vroeg. Ik typ nog enkele verslagen en ben dan eindelijk, nu dus, bij. Dat betekent dat ik nu, om 20:30u lokale tijd, actueel kan zeggen, alvast welterusten en op naar mijn eerste (tussen) grote(r) doel, de lagere school (EDELAC, http://www.escueladelacalle.org/ ) van Quetzaltenango, ofwel Xela ! Welterusten voor nu.